ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Ν. ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ
Ο Βουλευτής Ν. Δωδεκανήσου, Γιώργος Κασσάρας, κατά τη συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής, την Πέμπτη, 17 Μαρτίου 2011, στα πλαίσια ψήφισης του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών: "Καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, στελέχωση των ελεγκτικών υπηρεσιών και άλλες διατάξεις αρμοδιότητας Υπουργείου Οικονομικών»", αφού αναφέρθηκε στα θετικά σημεία του νέου νομοσχεδίου, εξέφρασε από του βήματος της Βουλής την ανακούφιση τόσο του ιδίου, όσο και όλων των κατοίκων της Δωδεκανήσου και του Αιγαίου, για τη διατήρηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ, ελπίζοντας όπως χαρακτηριστικά είπε ότι δεν θα έρθει ποτέ τέτοια διάταξη.
Συγκεκριμένα, Ο Γιώργος Κασσάρας στην ομιλία του είπε τα εξής :
« Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έζησα το Υπουργείο Οικονομικών καθ’ όλη τη μεταπολίτευση, από το 1975 που διορίστηκα, μέχρι σήμερα. Ήμουν νιός και γέρασα, όπως λέει ο λαός. Και επειδή τα πάντα κρίνονται εκ του αποτελέσματος και όχι εκ των προθέσεων, μπορούμε να παραδεχθούμε ότι ούτε δίκαιο, ούτε αποτελεσματικό, ούτε αναπτυξιακό, ούτε διαφανές, ούτε, βέβαια, σταθερό φορολογικό σύστημα καταφέραμε να φτιάξουμε τόσα χρόνια. Ίσως, βέβαια, γιατί από μόνοι τους οι νόμοι δεν λύνουν το πρόβλημα.
Με αυτές τις σκέψεις, προσεγγίζω θετικά την επιχειρούμενη με το υπό ψήφιση νομοσχέδιο προσπάθεια βελτίωσης του φορολογικού τοπίου και εξυπηρέτησης της πράγματι εκρηκτικής δημοσιονομικής κατάστασης της χώρας, αφού με διατάξεις αυτού του νομοσχεδίου -ενδεικτικά αναφέρω- δίνεται η δυνατότητα σε επιχειρήσεις και επαγγελματίες που συναλλάσσονται με το δημόσιο να συμψηφίζουν φόρους που οφείλουν με απαιτήσεις τους κατά του δημοσίου. Και βέβαια πιστεύω, κύριε Υπουργέ, ότι η ρύθμιση, όταν οι συνθήκες θα το επιτρέψουν, πρέπει να επεκταθεί και σε ορισμένες απαιτήσεις κατά του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Έτσι, θα λύναμε, παραδείγματος χάριν, το πρόβλημα των φαρμακοποιών και των απαιτήσεών τους από τα ασφαλιστικά ταμεία.
Με άλλες διατάξεις του νομοσχεδίου ξεκαθαρίζεται ότι σε περιπτώσεις αμοιβαίων οφειλών δημοσίου και ιδιωτών δεν υφίσταται ποινικό αδίκημα. Παρέχεται το δικαίωμα καταβολής του ΦΠΑ σε τρεις δόσεις ή σε έξι, μετά από προσωρινό έλεγχο. Θεσπίζεται ο Οικονομικός Εισαγγελέας με αυξημένες αρμοδιότητες και δυνατότητες, καμία σχέση με αυτό που μέχρι σήμερα έχουμε, τον Εισαγγελέα του ΣΔΟΕ. Ιδρύεται ειδικό Σώμα Φορολογικών Διαιτητών. Ο έλεγχος διενεργείται κατ’ αρχήν από το Γραφείο. Αίρεται το φορολογικό απόρρητο για μεγαλοοφειλέτες και φοροπαραβάτες. Αυτά είναι πράγματα που ισχύουν σε άλλες χώρες και μάλιστα σημειώνουν πολύ μεγάλη επιτυχία.
Διευκρινίζεται ότι το αυτόφωρο δεν θα ενεργοποιείται σε κάθε περίπτωση φοροδιαφυγής που θεωρείται πλημμέλημα, αφού θα δίνεται χρονικό περιθώριο στο φορολογούμενο να προσέλθει στη ΔΥΟ για συμβιβασμό με τη διαδικασία της διοικητικής επίλυσης της φορολογικής διαφοράς.
Προβλέπεται να μην επιβάλλεται ποινή φυλάκισης για ληξιπρόθεσμα χρέη, όταν η οφειλή εξοφληθεί μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης σε οποιονδήποτε βαθμό, όπως επίσης ότι μόνο ο υπότροπος θα οδηγείται στη φυλακή, ενώ σε αντίθετη περίπτωση η ποινή θα έχει ανασταλτικό χαρακτήρα. Να προσεχθεί όμως η περίπτωση της μη εξόφλησης του τιμολογίου και επομένως και του ΦΠΑ. Πώς να υπάρξει δίωξη σε αυτήν την περίπτωση;
Αν και πιστεύω ότι υπό φυσιολογικές συνθήκες η υπέρμετρη αυστηροποίηση των ποινών δεν οδηγεί συνήθως στο επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, της αύξησης δηλαδή των δημοσίων εσόδων, εδώ που έφτασε η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας είμαι υποχρεωμένος να την αποδεχθώ και να αναμένω να δικαιωθεί η αντίθετη με εμένα άποψη.
Δεν μπορώ να συμφωνήσω όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με όσους εδώ στην Αίθουσα επιχειρηματολογούν κατά της ποινικοποίησης της μη καταβολής του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας. Κατανοώ ότι υπάρχει πρόβλημα λόγω της ύφεσης στην αγορά, αλλά δεν είναι λύση η φοροκλοπή. Μην τη νομιμοποιείτε. Για ποια δημιουργία φορολογικής συνείδησης θα μιλάμε; Μόνο γι’ αυτήν που πρέπει να διδάσκεται από το δημοτικό σχολείο και θα αποδώσει δηλαδή μετά από είκοσι χρόνια;
Και βέβαια να διευκρινίσουμε ότι όσοι θα ασχολούνται με τον έλεγχο, είτε είναι υπάλληλοι του Υπουργείου Οικονομικών είτε είναι ορκωτοί ή δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να είναι, θα έχουν τα ίδια δικαιώματα, τις ίδιες υποχρεώσεις, αλλά και το ίδιο ποινολόγιο.
Επιτρέψτε μου όμως, πριν κατέβω από το Βήμα, να δώσω και τη δική μου εξήγηση στο γιατί οι νόμοι δεν κατάφεραν να λύσουν το πρόβλημα. Προφανώς γιατί υλοποιούνται από ανθρώπους εργαζόμενους, στους οποίους λίγες φορές και περιστασιακά δώσαμε ένα όραμα για την πατρίδα. Πολύ λιγότερες ασχοληθήκαμε σοβαρά μαζί τους, με τη μόρφωσή τους, την εξέλιξή τους. Ο καθένας την αξιοκρατία μέχρι χθες τη μετρούσε όπως αυτός νόμιζε καλύτερα ή ίσως όπως τον εξυπηρετούσε. Οι προσωπικές πολιτικές κυριαρχούσαν, με αποτέλεσμα στην πρώτη αλλαγή, όχι μόνο την κυβερνητική, αλλά αλλαγή Υπουργού ή ακόμα και Γενικού Γραμματέα, να έχουμε και μια νέα αναδιάρθρωση των υπηρεσιών του Υπουργείου Οικονομικών ή των κριτηρίων επιλογής των στελεχών του, που βέβαια μέχρι να εφαρμοστεί, να δοκιμαστεί και ενδεχόμενα να συμπληρωθεί με βελτιωτικές τροποποιήσεις, ανετρέπετο. Με αυτήν την λογική όμως και ασφαλώς με το μέγεθος των συμφερόντων που διακυβεύονται, με την ογκώδη πολυνομία, την πολυπλοκότητα και την ταχέως μεταβαλλόμενη νομοθεσία κανένας νόμος δεν μπορεί να λύσει το γόρδιο δεσμό της βεβαίωσης και της είσπραξης των δημοσίων εσόδων.
Και βέβαια θα ήταν παράλειψή μου να μην μεταφέρω στην Αίθουσα την ανακούφιση των κατοίκων της Δωδεκανήσου, αλλά και όλου του Αιγαίου για τη διατήρηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ. Ελπίζω ποτέ στην Αίθουσα αυτή να μην έρθει το αντίθετο προς ψήφιση.
Με αυτές τις σκέψεις ψηφίζω, λοιπόν, επί της αρχής το νομοσχέδιο, με την παράκληση στη σύνθεση της τρίτης ομάδας της ΟΚΕ να συμπεριληφθεί η Ανωτάτη Συνομοσπονδία Πολυτέκνων Ελλάδος.
Ευχαριστώ πολύ».
