Συνέντευξη του Γιώργου Κασσάρα στο περιοδικό "Μέλι και Ρόδο" της Ένωσης Καλυμνίων Ρόδου, τεύχος Μαρτίου 2011.Κύριε Κασσάρα, καταρχάς να σας συγχαρώ θερμά για την εκλογή σας ως βουλευτής Δωδεκανήσου, γεγονός που έδωσε μεγάλη χαρά στους συμπατριώτες μας, γιατί επιτέλους από την εποχή του αείμνηστου Κλεάνθη Ζερβού είχε να αναδείξει η Κάλυμνος εκπρόσωπό της στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Γιώργος Κασσάρας: Ειλικρινά ευχαριστώ πολύ για τα συγχαρητήρια και τις ευχές σας, για την εκλογή και την επιτυχία στο δύσκολο έργο μου στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Χρειάσθηκε να περάσει πράγματι ¼ του αιώνα, ώστε μετά τον ναύαρχο Κλεάνθη Ζερβό, ένας Καλύμνιος, «γέννημα, θρέμμα του Χωριού» που λένε οι συμπατριώτες μας, να εκπροσωπεί το νησί και τη Δωδεκάνησο στη Βουλή. Μεγάλη η τιμή και η συγκίνηση, μεγαλύτερο το χρέος και η ευθύνη. Τι κρίμα που οι καιροί είναι τόσο δύσκολοι. Είμαστε όμως και θαλασσινοί και ξέρουμε ότι ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται. Πάμε λοιπόν με πείσμα για τα νησιά και την Πατρίδα, κόντρα στους καιρούς και τις φουρτούνες με την Παναγιά και τον Άη- Νικόλα φύλακες και συμπαραστάτες.
Εκπροσωπώντας την πολυάριθμη καλυμνιακή παροικία της Ρόδου, θα θέλαμε να μας πείτε λίγα λόγια για την πορεία και τους στόχους σας, ώστε να σας γνωρίσουμε καλύτερα. Πείτε μας για τη διαδρομή σας και δώστε μας το οικογενειακό σας στίγμα και της πρώτες μνήμες σας από τα παιδικά και νεανικά βιώματα στο νησί μας. Γ.Κ: Γεννήθηκα το 1950 ( στις 26 Μαρτίου και ας λένε τα χαρτιά και η Αστυνομική Ταυτότητα 1η Ιανουαρίου) στη Χώρα (Χωριό) Καλύμνου. Ο πατέρας δάσκαλος, η μάνα οικιακά και ολίγον αγρότισσα, με εξαιρετικές επιδόσεις και στην τέχνη της μοδίστρας.
Τις 5 πρώτες τάξεις του Δημοτικού στο 2ο Δ.Σ. Χώρας, στην Παναγιά και η τελευταία τάξη στο 6ο Δ.Σ. Πόθειας. Το έτος 1967 απεφοίτησα από το Νικηφόρειο Λύκειο Καλύμνου. Συμμαθητές, δειγματοληπτικά, ο Σπύρος Χούλης, ο Θέμος Μαίλλης, ο Βασίλης Σεβαστής, ο Χαράλαμπος Κουρούνης, ο Νικόλας Γαβαλάς ( ζιζάνιο από τότε), ο Μανώλης Πολίτης και από το Χωριό ο Δημήτρης Ιερομόναχος, ο Γιώργος ο Γλυνάτσης, ο Γιάννης Τρικοίλης (συγνώμη αλλά δεν μπορώ να τους απαριθμήσω όλους). Οι αναμνήσεις της εποχής εκείνης δεν ξεχνιούνται αλλά και δεν …δημοσιοποιούνται.
Καλός, αλλά όχι άριστος μαθητής, συνέχισα τις σπουδές μου στην Αθήνα, στο Οικονομικό Τμήμα της Νομικής Σχολής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών μέχρι το 1972.
Κατά τα έτη 1972 – 1974 εξεπλήρωσα τις στρατιωτικές μου υποχρεώσεις (Κόρινθος, Ηράκλειο Κρήτης, Σάμος (με την έκπληξη και ευτυχία να έχω επιλοχία τον Καλύμνιο Αντώνη Πατέρα) και Σύρος (λίγο μετά το κίνημα του Ναυτικού και τον αείμνηστο Μουστακλή), ήταν οι σταθμοί της στρατιωτικής μου θητείας ως Έφεδρος Ανθυπολοχαγός.
Με γραπτές εξετάσεις μπήκα στο Υπουργείο Οικονομικών το 1975. Αρχικά στο Δημόσιο Ταμείο Ρόδου και από το 1977 στην Α΄ Οικονομική Εφορία Πατρών, από όπου ουσιαστικά άρχισε η ανηφορική, δύσκολη αλλά όμορφη πορεία, που μου άνοιξε το δρόμο για τη θέση του Προσωπάρχη στο Υπουργείο Οικονομικών και του Προέδρου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας των Εφοριακών και σήμερα του Βουλευτή Δωδεκανήσου (επιστροφή στις ρίζες).
Είμαι παντρεμένος (2ος γάμος) και έχω μία κόρη εγώ και δύο η σύζυγός μου.
Θέλετε να αναφερθείτε περιληπτικά στους σημαντικότερους σταθμούς στη ζωή σας; Γ. Κ.: Η εισαγωγή μου στη Νομική Σχολή το 1967, λίγο μετά την εγκαθίδρυση της Χούντας των συνταγματαρχών στη Χώρα μας, ασφαλώς αποτελεί ένα σημαντικό σταθμό στη ζωή μου. Η αποφοίτησή μου, τη χρονιά των γεγονότων της Νομικής και η άμεση στράτευσή μου τον Ιούλιο του 1972, όπως και η απόλυσή μου μετά από 27 μήνες θητείας και μετά τα γεγονότα του 1974 ( Κυπριακό, πτώση της Χούντας) και λίγο πριν από το δημοψήφισμα και την οριστική κατάργηση του θεσμού της βασιλείας στην Ελλάδα, σίγουρα σημάδεψαν τη ζωή μου και με ευθυγράμμισαν συνειδητά πλέον με τις πολιτικοκοινωνικές απόψεις του πατέρα μου. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη φράση του, λίγους μήνες πριν μας αφήσει: «και θα είσαι άνθρωπος αν σταματήσεις να ασχολείσαι με τα κοινά;».
Το 1981, με τη γέννηση της κόρης μου Ζωής, τον Φεβρουάριο και στη συνέχεια την νίκη του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του Οκτωβρίου, αποτελεί για μένα πραγματικά έτος ορόσημο που σημάδεψε ανεξίτηλα την από εκεί και πέρα ζωή μου:
1986, προσωπάρχης στο Υπουργείο Οικονομικών για πρώτη φορά, σε ηλικία 36 ετών, απομάκρυνσή μου από την Κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου Οικονομικών το 1989 με τις συγκυβερνήσεις αρχικά και την Κυβέρνηση Μητσοτάκη στη συνέχεια, 1993 επάνοδός μου στη θέση του προσωπάρχη, μέχρι το 1996.
Το 2000 ήρθε και η εκλογή μου στην Προεδρεία της Ομοσπονδίας των Εφοριακών, μετά τη λήξη της οποίας, στο τέλος του 2002, έκλεισε ένας άλλος μεγάλος και δημιουργικός, πιστεύω, κύκλος της ζωής μου.
Μετά την εκλογή του Γιώργου Παπανδρέου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και τις ελπίδες που ξαναδημιούργησε, δραστηριοποιήθηκα και πάλι στο κόμμα, εκλεγόμενος αρχικά Γραμματέας της Οργάνωσης του ΠΑΣΟΚ στο Υπουργείο Οικονομικών και στη συνέχεια μέλος της Διατομεακής Επιτροπής των Οργανώσεων Εργαζομένων του ΠΑΣΟΚ. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά : το 2007 υποψήφιος για 25 ημέρες, το 2009 πρώτος επιλαχών και στις 10/1/2011 Βουλευτής Δωδεκανήσου.
Υπήρξατε ένα επιτυχημένο στέλεχος του Υπουργείου Οικονομικών για πολλά χρόνια. Τι σας έκανε να στραφείτε στην πολιτική; Γ. Κ.: Πρέπει να σας πω ότι η ενασχόλησή μου με την πολιτική με την ευρεία έννοια του όρου, είχε αρχίσει από τα νεανικά μου χρόνια. Βέβαια με την εμφάνιση του ΠΑΣΟΚ στην πολιτική σκηνή της χώρας γίνεται πιο έντονη. Ειδικά την δεκαετία του ’80 που ανθίζει το συνδικαλιστικό κίνημα. Τότε υπηρετούσα στην Πάτρα και στήνω τον πρώτο Σύλλογο Εφοριακών Υπαλλήλων Νομών Αχαΐας – Ηλείας –Κεφαλληνίας & Ζακύνθου. Με την κεντρική, ας πούμε, πολιτική σκηνή, ασχολήθηκα πρώτη φορά, όπως γνωρίζετε το 2007. Τί ήταν αυτό που με έσπρωξε;
Από την αρχή είχα πει ότι δεν είχα καμιά τέτοια επιθυμία και γι’ αυτόν τον λόγο δεν είχα μέχρι τότε προβεί σε οποιαδήποτε σχετική προετοιμασία. Δέχθηκα ισχυρές πιέσεις από το ΠΑΣΟΚ να κατέβω ως εκπρόσωπος της επαρχίας Καλύμνου, σαν ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής που επροτείνετο από προσωπικότητες και τις οργανώσεις του κόμματος στη Δωδεκάνησο.
Πρέπει να σας πω ότι ήταν Αύγουστος και φεύγοντας από την Αθήνα, για τις συνήθεις διακοπές μου στην Κάλυμνο, λέω το όχι στο κεντρικό ΠΑΣΟΚ. Η κάθοδός μου όμως στην Κάλυμνο ήταν καθοριστική για να αλλάξω γνώμη. Αυτό που δεν κατάφεραν τα μεγάλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, το κατάφεραν οι Συμπατριώτες μας. Βάζοντας το θέμα πατριωτικά και υποσχόμενοι όλοι την υποστήριξή τους, έκαμψαν τους ενδοιασμούς μου και έτσι πήρα τη μεγάλη απόφαση και βρέθηκα στην πολιτική όπως λέτε.
Ποια είναι τα συναισθήματά σας από την ανάμειξη στην πολιτική; Πιστεύετε ότι στη δύσκολη αυτή οικονομική συγκυρία θα μπορέσετε να υλοποιήσετε τους στόχους και τις δεσμεύσεις σας; Γ.Κ.: Η πολιτική, όπως εγώ την εννοώ και την αντιλαμβάνομαι, είναι ωραία. Γιατί είναι η ενασχόληση με τα κοινά, η προσφορά στο κοινωνικό σύνολο και η έγνοια σου στραμμένη στον άλλον άνθρωπο. Η δύσκολη οικονομική συγκυρία φρενάρει τα θέλω και τα “δέον γενέσθαι” όλης της χώρας, αναμενόμενο να φρενάρει και τα όνειρα τα δικά μας για τον τόπο μας. Και τα όνειρα τα δικά μου για τον τόπο μας σε σχέση με τις συνθήκες που ζούμε τώρα, ήταν πολύ μεγάλα. Έτσι δεν μπορώ να ξέρω τι θα μπορέσω να υλοποιήσω. Όμως δεν το βάζω κάτω, θα παλέψω, γιατί πιστεύω ότι και στις πιο δύσκολες συνθήκες υπάρχουν ευκαιρίες.
Παράλληλα με το κοινοβουλευτικό σας έργο ελπίζετε ότι θα μπορέσετε να προωθήσετε και να βοηθήσετε στην επίλυση των πολύ σοβαρών προβλημάτων της περιοχής μας; Γ.Κ.: Τα πρώτα προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπισθούν άμεσα για να κρατήσουμε τα νησιά μας ζωντανά είναι το συγκοινωνιακό και η υγεία. Χωρίς συγκοινωνίες και υγειονομική κάλυψη δεν μένουν ούτε οι συμπολίτες μας στα νησιά, πόσο μάλλον να μιλάμε για τουρισμό. Προς την κατεύθυνση επίλυσης αυτών των προβλημάτων δουλεύουμε αυτόν τον καιρό πολλοί συνάδελφοι στο Κοινοβούλιο.
Το συγκοινωνιακό είναι κομβικό για την επίλυση των υπολοίπων. Το όνειρο το δικό μου και πολλών άλλων είναι η ισόρροπη ανάπτυξη των νησιών. Αν υπάρχει πρόσβαση στα μικρά μας νησιά, μπορούμε να εκμεταλλευθούμε τα συγκριτικά τους πλεονεκτήματα, να τα αναδείξουμε και να έλθει η καλώς εννοούμενη ανάπτυξη, η βιώσιμη ανάπτυξη.
Η ιδιαίτερη πατρίδα μας η Κάλυμνος ταλαιπωρείται από οξύτατα πολιτικά πάθη. Μπορείτε να βοηθήσετε να επικρατήσει στο νησί μας ένα κλίμα μετριοπάθειας και ουσιαστικής συνεργασίας μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων; Γ.Κ.: Αυτό και αν είναι καημός. Όταν ζεις πολλά χρόνια μακριά από τον τόπο σου και μάλιστα βλέπεις άλλους τόπους, με σύμπνοια και συλλογικότητα, να προοδεύουν και τον τόπο σου να μαραζώνει και να σβήνει, πνιγμένος μες στις αντιπαλότητες, πληγώνεσαι βαθιά. Από την πρώτη στιγμή που ασχολήθηκα με τα κοινά του νομού προσπάθησα να συνδράμω προς την κατεύθυνση της σύμπνοιας. Η απόφαση στήριξης της υποψηφιότητάς μου από όλους χωρίς όρους, ήταν ένα πρώτο βήμα. Προσπάθησα αυτό να πάει ακόμη παραπέρα. Όμως πιστεύω ότι ενώ οι επικεφαλής θα μπορούσαν, δεν βοηθήθηκαν από άλλους. Δεν ξέρω αν αυτό που φταίει είναι μόνο το ταμπεραμέντο μας ή και τα μικροσυμφέροντά μας. Σε κάθε περίπτωση, οι επικεφαλής πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στους Καλύμνιους και την Κάλυμνό μας. Δεν είναι δυνατόν λίγοι άνθρωποι και συμφέροντα να ταλανίζουν τόσα χρόνια ένα ολόκληρο νησί. Είναι ανάγκη όλοι να κάνουμε την υπέρβασή μας. Επιβάλλεται σήμερα, όχι αύριο, να καθίσουμε όλοι γύρω από ένα τραπέζι, να βάλουμε 3 στόχους βασικούς για το νησί, όχι παραπάνω, 3 στόχους και να πέσουμε όλοι επάνω με όλες μας τις δυνάμεις να τους πετύχουμε. Μόνον τότε θα πείσουμε τους συμπατριώτες μας ότι ομονοήσαμε και είμαστε άξιοι της εμπιστοσύνης τους. Επιτέλους να τελειώνουν αυτές οι ιστορίες της διχόνοιας και του μίσους. Και εάν χθες την πρώτη ευθύνη για να μονοιάσουμε την είχε ο Γιώργος ο Ρούσσος και δεν την αξιοποίησε, σήμερα την έχει ο Δημήτρης ο Διακομιχάλης και μέλλει να κριθεί.
Ποιες είναι οι προτεραιότητες που έχετε θέσει, έτσι ώστε το νησί μας να ξαναβρεί το βηματισμό του προς την οικονομική ανάπτυξη; Γ.Κ.: Το νησί μας έχει πολλαπλά συγκριτικά πλεονεκτήματα και μια ξεχωριστή ιστορία μοναδική μες το Αιγαίο, που ποτέ δεν εκμεταλλευτήκαμε. Φταίμε όλοι οι νεότεροι που επαναπαυθήκαμε στις αναμνήσεις της δόξας και του πλούτου των σφουγγαράδων προγόνων μας και των μεταναστών μας. Κοιτάξαμε πως θα ανέβει ο καθένας μόνος του, μη σκεπτόμενοι τον τόπο μας. Δεν ξέρω, αυτό που πιστεύω βαθιά σήμερα είναι ότι η Κάλυμνος έχει πολλές δυνατότητες να αναπτυχθεί. Μπορούμε εργαζόμενοι συλλογικά, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας όλοι οι Καλύμνιοι και να κάνουμε το άλμα προς τα εμπρός. Γιατί όλοι μαζί πραγματικά μπορούμε. Μπορούμε με την ανάδειξη των φυσικών, πολιτιστικών και παραδοσιακών χαρακτηριστικών του νησιού μας, να ξαναποκτήσουμε την χαμένη αίγλη και οικονομική ευρωστία μας.
Το πρώτο και σπουδαιότερο που διαθέτει το νησί μας είναι το ανθρώπινο δυναμικό, νέους επιστήμονες, με διάθεση να μείνουν και να δημιουργήσουν στο νησί μας και που η ανεργία τους εξαναγκάζει να φεύγουν ακόμα και να μεταναστεύουν. Δεύτερο, διαθέτουμε ένα ξεχωριστό γεωγραφικό τοπίο στην ξηρά και στη θάλασσα που προσφέρει ξεχωριστές δυνατότητες εναλλακτικού τουρισμού. Π,χ. η Κάλυμνος, αναγνωρίζεται ως ο δεύτερος καλύτερος αναρριχητικός προορισμός στον κόσμο. Αυτό πρέπει ακόμη περισσότερο να το φροντίσουμε, να το αναδείξουμε και να το εκμεταλλευτούμε διαχρονικά.
Με την ιστορία των σφουγγαράδων μας, των σφουγγαριών και των υπέροχων βυθών μας, μπορούμε να αναδείξουμε τον καταδυτικό τουρισμό. Η ήπια τουριστική ανάπτυξη, που θα σέβεται το περιβάλλον και θα αναδεικνύει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του νησιού μας, είναι ικανή να προσελκύσει τους τουρίστες που χρειαζόμαστε όλο το χρόνο ώστε να δημιουργηθούν αρκετές νέες θέσεις εργασίας για όλους τους νέους μας.
Αν σε αυτό προσθέσουμε και αναδείξουμε τα ξεχωριστά αγνά τοπικά προϊόντα μας, μέλι κλπ. διακινώντας τα παντού με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης (ΠΟΠ), το νησί θα αποκτήσει ταυτότητα και φήμη. Θα εξασφαλίσουμε τις αγορές για να ταξιδεύει το όνομα Κάλυμνος σε όλο τον κόσμο και να είναι συνώνυμο της ποιότητας. Με αυτόν τον τρόπο θα γίνουν επενδύσεις σε υποδομές που είναι περιορισμένες τώρα, θα κτυπηθεί η ανεργία και η φτώχια που πλήττουν το νησί, με όλα τα συνεπακόλουθά τους, ναρκωτικά, μετανάστευση κλπ. Και βέβαια όχι μόνο τουρισμός.
Η Κάλυμνος με την παράδοση στη ναυτιλία και στα γράμματα δικαιούται την ίδρυση και λειτουργία σχολής εμποροπλοιάρχων που θα δώσει διέξοδο και επαγγελματική αποκατάσταση σε πολλούς από τους νέους μας.
Η επίλυση των προβλημάτων των αλιέων μας είναι επίσης ζήτημα άμεσης προτεραιότητας για την οικονομική αναβάθμιση των ιδίων και της οικονομίας του νησιού μας.
Πείτε μας μερικά συγκεκριμένα μέτρα που προτίθεστε να θέσετε σε εφαρμογή αναφορικά με το τεράστιο συγκοινωνιακό πρόβλημα της Καλύμνου. Γ.Κ.: Είναι σαφές ότι η δεινή δημοσιονομική κατάσταση της Χώρας επηρεάζει δυσμενώς και το συγκοινωνιακό πρόβλημα της Καλύμνου. Πρωταρχικό μας μέλημα όμως πρέπει να είναι οι παρεμβάσεις στο λιμάνι μας για να προσεγγίζουν άνετα τα μεγάλα πλοία, τύπου BLUE STAR.
Και βέβαια πρέπει να ενισχυθούν οι τοπικές ναυτιλιακές εταιρίες για την αναβάθμιση του στόλου τους, ώστε να διασφαλισθεί και να βελτιωθεί η επικοινωνία ανάμεσα στα νησιά μας. Και γιατί όχι μια κοινοπραξία Δωδεκανησιακών ναυτιλιακών εταιριών, για το μεγάλο πλοίο της Δωδεκανήσου που θα τη συνδέει και πάλι με τον Πειραιά. Ο καθένας μόνος του ίσως, υπό της παρούσες συνθήκες, να μην μπορεί, όλοι μαζί όμως σίγουρα θα τα καταφέρουμε.
Τι μπορείτε να κάνετε για το θέμα της ανεργίας που οδηγεί πολλούς Καλύμνιους στη μετανάστευση; Γ.Κ.: Σίγουρα θα αξιοποιήσουμε και τα προγράμματα καταπολέμησης της ανεργίας που σύντομα προωθεί η Κυβέρνηση. Όμως χωρίς συγκοινωνίες και ανάπτυξη, η ανεργία δεν κτυπιέται.
Και βέβαια σημαντικό εργαλείο ανάπτυξης για το νησί μας είναι η σύμβαση υλοποίησης του τοπικού προγράμματος “LEADER Αλιείας”, που για το νησί μας υπεγράφη στις 17.2.2011, από τον Υπουργό Θαλασσίων Υποθέσεων Νήσων και Αλιείας Γιάννη Διαμαντίδη και της ΑΝ.ΔΩ. Α.Ε.. Η δημόσια δαπάνη για το πρόγραμμα αυτό ανέρχεται σε 4.840.000 ευρώ και το συνολικό κόστος περίπου σε 7.000.000 ευρώ. Σύντομα η ΑΝ.ΔΩ., ο αρμόδιος Αντιπεριφερειάρχης Σωτήρης Παμπάκας και ο συμπατριώτης Πρόεδρος της Παράκτιας Αλιείας και πρωτεργάτης αυτής της προσπάθειας Γιώργος Κατσοτούρχης, θα οργανώσουν σχετική ημερίδα στην Κάλυμνο, για να ενημερωθούν αναλυτικά οι ενδιαφερόμενοι.
Τέλος, πως θα θέλατε να κλείσει αυτή η συνέντευξη; Τι θα θέλατε να πείτε στους συμπατριώτες της Δωδεκανήσου; Γ.Κ.: Θέλω να πω στους συμπατριώτες ότι γνωρίζω πολύ καλά και από πρώτο χέρι , γιατί είμαι νησιώτης που περιοδεύει συνέχεια στα νησιά, ότι τα πράγματα δεν είναι εύκολα. Όμως πρέπει από το στάδιο της μοιρολατρίας και του «ωχ τι επάθαμε», να περάσουμε στη δράση. Να σκεφθούμε πράγματα που μπορούμε να κάνουμε για να ξεπεράσουμε το δύσκολο διάστημα της κρίσης. Η χώρα μας έχει περάσει πολύ πιο δύσκολα και όμως άντεξε. Και τότε δεν είχαμε όλο αυτό το κεφάλαιο της γνώσης των νέων, που διαθέτει η χώρα σήμερα. Το ίδιο να κάνουμε και τώρα. Ευκαιρίες υπάρχουν πάντα. Ψηλά το κεφάλι και συντονισμένη προσπάθεια από όλους μας. Και οι μεγάλες μπόρες θα περάσουν.
Στην Καλόλιμνο με τον περιφερειακό σύμβουλο Κώστα Σταυλά, τον Καλύμνιο Αντιδήμαρχο του Tarpon Springs Χρυσόστομο Αλαχούζο και τον πρόεδρο των Εφέδρων Παντελή Κουτρούλη
Στην περιφορά του Επιταφίου της Παναγιάς του Κάστρου στη Λέρο με τον Δήμαρχο Μιχ. Κόλλια
Στην Καλόλιμνο με τον Μητροπολίτη Καλύμνου - Λέρου & Αστυπαλαίας
Στην τελετή του Ιερού Νιπτήρος της Πάτμου
