Αξιολογώντας τα δρώμενα των δύο πρώτων ημερών του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ, μπορώ να πω ότι επιτέλους όλοι, μικρά και μεγάλα στελέχη, κατάλαβαν, ότι το ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει για να ικανοποιεί τις φιλοδοξίες τους, αλλά για να υπερασπίζεται τα συμφέροντα της Χώρας και να υπηρετεί το Λαό.
Από την εμπνευσμένη ομιλία του Προέδρου, αλλά και τις τοποθετήσεις των άλλων στελεχών, ανεδείχθη ποιος επιβάλλεται σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά, να είναι ο κύριος ρόλος και η θέση του ΠΑΣΟΚ. Ο ρόλος δηλαδή του πρωταγωνιστή στους αγώνες για την υπεράσπιση των εθνικών και λαϊκών συμφερόντων και του μπροστάρη στα κινήματα που αγωνίζονται για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής της δεξιάς.
Αυτό, μετά από τις αμφιταλαντεύσεις προσανατολισμού και τις πολλές επίπονες διαδικασίες, πράγματα εξάλλου που τα υπέστησαν τα περισσότερα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα της Ευρώπης, μου δημιουργεί βάσιμες ελπίδες ότι, το ΠΑΣΟΚ από εδώ και εμπρός θα κάνει αυτό που έχει ανάγκη η κοινωνία.
Θα σταθεί δηλαδή δίπλα και θα αγωνιστεί μαζί με όλους όσους παλεύουν για την υπεράσπιση των δημοκρατικών κατακτήσεων και δικαίων. Πιστεύω και είμαι αισιόδοξος ότι θα το κάνει πράξη γιατί εκτός των άλλων δεν έχει και άλλη επιλογή. Ο φυσικός του χώρος ήταν πάντοτε οι μη προνομιούχοι. Όταν τους ξεχνούσε το ξεχνούσαν και έχανε.
Τώρα φαίνεται να ξαναπιάνει το νήμα από την αρχή και να βρίσκει το δρόμο του. Στην πορεία αυτή μαζί με τους φυσικούς συμμάχους του, τα λαϊκά στρώματα, πιστεύω ότι θα ξαναβρεί και την χαμένη του ψυχή.
Και τότε είναι που ο λαός θα θελήσει να ξανακουμπήσει πάνω του τις ελπίδες του και τα όνειρά του.
Αν πορευθεί με συνέπεια και αποφασιστικότητα, η ημέρα αυτή δεν θα αργήσει να έλθει.
Τρίτη 18 Μαρτίου 2008
Τι περιμένουμε από το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ
Το 8ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ βρίσκει το κόμμα μας σε μια κρίσιμη φάση. Γιατί μετά από δύο εκλογικές ήττες και μια μακρά κυβερνητική θητεία, η οποία θόλωσε την ταυτότητα και μετάλλαξε την φυσιογνωμία και πολλά στελέχη του, αδυνατεί να πείσει την πλειοψηφία των πολιτών για τις τωρινές προθέσεις του.
Έτσι λοιπόν κατά τη γνώμη μου το ΠΑΣΟΚ, σήμερα στο συνέδριό του, πρέπει να αποφασίσει για τρία πράγματα:
Πρώτον, να ξεκαθαρίσει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει. Είμαστε π.χ. υπέρ μιας τολμηρής αναδιανομής του πλούτου; Θέλουμε να βάλουμε φρένο στα καλπάζοντα υπερκέρδη των τραπεζών, που ξεζουμίζουν μικρά και μεσαία νοικοκυριά; Θέλουμε να γίνει διάχυση του πλούτου στους μη προνομιούχους, δηλαδή στα χαμηλότερα και μεσαία εισοδήματα που χειμάζονται και να μη τον νέμονται κατ’ αποκλειστικότητα οι λίγοι προνομιούχοι;
Αν απαντήσουμε ως σοσιαλιστές σε αυτά και όχι ως νεοφιλελεύθεροι διαχειριστές της εξουσίας, θα έχουμε λύσει τα σημαντικότερα προβλήματα του Λαού μας. Δηλαδή θα έχουμε επιλύσει κατά πολύ τα μείζονα προβλήματα της ανεργίας, της ακρίβειας, της παιδείας και της υγείας, που ταλανίζουν το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας.
Δεύτερον να κάνει σαφές ότι τα στελέχη του, από το πιο μικρό μέχρι τον Πρόεδρο, είναι πράγματι διατεθειμένα να αγωνιστούν μαζί με τα κινήματα και όλους όσους παλεύουν για την υπεράσπιση των δημοκρατικών κατακτήσεων και δικαίων. Γιατί είναι γεγονός ότι πολλά πολιτικά και συνδικαλιστικά στελέχη μας ξέχασαν να αγωνίζονται, επειδή πιθανώς θεώρησαν ότι άλλαξε η κοινωνική τους θέση και παραμένουν μόνον για να κατέχουν απλά τις καρέκλες. Στο συνέδριο που θα είμαστε όλοι, είναι μια καλή ευκαιρία να ξεκαθαριστούν αυτά. Όποιος δεν μπορεί ή νοιώθει προνομιούχος να κάνει στην άκρη.
Τρίτον να δεσμευτεί και να φανεί αυτό στην πράξη, με τις αντίστοιχες επιλογές προσώπων, για μια άλλου ύφους και ήθους διακυβέρνηση. Μετά το σοκ των αλλεπάλληλων σκανδάλων της δεξιάς, χρειάζεται μια ηθική επανάσταση, ένα ‘αξιακό’ σοκ, για να επανέλθουν οι αρχές και οι αξίες στην πολιτική και στο δημόσιο βίο γενικότερα.
Και δεν ενδιαφέρει αν όλα τα παραπάνω σημαίνουν στροφή προς τα αριστερά ή οπουδήποτε αλλού. Βέβαιο όμως είναι ότι είναι απαραίτητα για την κοινωνία και τους πολίτες.
Ο Πρόεδρoς μας έχει μιλήσει επανειλημμένως για αυτά. Μένει στον ίδιο αλλά και σε όλους μας να τα κάνουμε πράξη. Γιατί τους πολίτες δεν τους απασχολεί ποιοι θα εκλεγούν για τις καρέκλες, αν θα είναι προεδρικοί, βενιζελικοί κλ.π., αλλά αν αυτοί θα είναι διατεθειμένοι να περπατήσουν μαζί τους στους δρόμους των αγώνων για την Ανατροπή και την καινούργια Αλλαγή.
Το συνέδριό μας μπορεί να το σηματοδοτήσει αυτό και τότε οι Έλληνες θα ελπίζουν ξανά και θα εμπιστευθούν και πάλι το ΠΑΣΟΚ.
Έτσι λοιπόν κατά τη γνώμη μου το ΠΑΣΟΚ, σήμερα στο συνέδριό του, πρέπει να αποφασίσει για τρία πράγματα:
Πρώτον, να ξεκαθαρίσει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει. Είμαστε π.χ. υπέρ μιας τολμηρής αναδιανομής του πλούτου; Θέλουμε να βάλουμε φρένο στα καλπάζοντα υπερκέρδη των τραπεζών, που ξεζουμίζουν μικρά και μεσαία νοικοκυριά; Θέλουμε να γίνει διάχυση του πλούτου στους μη προνομιούχους, δηλαδή στα χαμηλότερα και μεσαία εισοδήματα που χειμάζονται και να μη τον νέμονται κατ’ αποκλειστικότητα οι λίγοι προνομιούχοι;
Αν απαντήσουμε ως σοσιαλιστές σε αυτά και όχι ως νεοφιλελεύθεροι διαχειριστές της εξουσίας, θα έχουμε λύσει τα σημαντικότερα προβλήματα του Λαού μας. Δηλαδή θα έχουμε επιλύσει κατά πολύ τα μείζονα προβλήματα της ανεργίας, της ακρίβειας, της παιδείας και της υγείας, που ταλανίζουν το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας.
Δεύτερον να κάνει σαφές ότι τα στελέχη του, από το πιο μικρό μέχρι τον Πρόεδρο, είναι πράγματι διατεθειμένα να αγωνιστούν μαζί με τα κινήματα και όλους όσους παλεύουν για την υπεράσπιση των δημοκρατικών κατακτήσεων και δικαίων. Γιατί είναι γεγονός ότι πολλά πολιτικά και συνδικαλιστικά στελέχη μας ξέχασαν να αγωνίζονται, επειδή πιθανώς θεώρησαν ότι άλλαξε η κοινωνική τους θέση και παραμένουν μόνον για να κατέχουν απλά τις καρέκλες. Στο συνέδριο που θα είμαστε όλοι, είναι μια καλή ευκαιρία να ξεκαθαριστούν αυτά. Όποιος δεν μπορεί ή νοιώθει προνομιούχος να κάνει στην άκρη.
Τρίτον να δεσμευτεί και να φανεί αυτό στην πράξη, με τις αντίστοιχες επιλογές προσώπων, για μια άλλου ύφους και ήθους διακυβέρνηση. Μετά το σοκ των αλλεπάλληλων σκανδάλων της δεξιάς, χρειάζεται μια ηθική επανάσταση, ένα ‘αξιακό’ σοκ, για να επανέλθουν οι αρχές και οι αξίες στην πολιτική και στο δημόσιο βίο γενικότερα.
Και δεν ενδιαφέρει αν όλα τα παραπάνω σημαίνουν στροφή προς τα αριστερά ή οπουδήποτε αλλού. Βέβαιο όμως είναι ότι είναι απαραίτητα για την κοινωνία και τους πολίτες.
Ο Πρόεδρoς μας έχει μιλήσει επανειλημμένως για αυτά. Μένει στον ίδιο αλλά και σε όλους μας να τα κάνουμε πράξη. Γιατί τους πολίτες δεν τους απασχολεί ποιοι θα εκλεγούν για τις καρέκλες, αν θα είναι προεδρικοί, βενιζελικοί κλ.π., αλλά αν αυτοί θα είναι διατεθειμένοι να περπατήσουν μαζί τους στους δρόμους των αγώνων για την Ανατροπή και την καινούργια Αλλαγή.
Το συνέδριό μας μπορεί να το σηματοδοτήσει αυτό και τότε οι Έλληνες θα ελπίζουν ξανά και θα εμπιστευθούν και πάλι το ΠΑΣΟΚ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
