Η Α.ΒΙ.ΚΩ ιστορική κληρονομιά των Κώων

του Γιώργου Κασσάρα

Τα σπίτια, τα κτίρια μας, δεν είναι άψυχα. Έχουν ψυχή γιατί κουβαλούν τη ζωή και τις μνήμες των ανθρώπων που τα δημιούργησαν, έζησαν ή εργάστηκαν σε αυτά. Διηγούνται τις ιστορίες, τις χαρές, τις λύπες και τους κόπους όσων δραστηριοποιήθηκαν κάτω από τη στέγη τους. Είναι οι ρίζες μας και γι’ αυτό δεν είναι τυχαίο που τα έθνη, όλη η ανθρωπότητα, δαπανούν μεγάλα κονδύλια, χρόνο και κόπο, σκάβοντας τη γη προσπαθώντας να βρουν το νήμα της ζωής τους. Είναι χώροι της συλλογικής μας μνήμης και ιμάντες που μεταφέρουν από γενιά σε γενιά τις ιστορίες των ανθρώπων, ενώνοντας το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον.

Πολύ περισσότερο τα βιομηχανικά συνεταιριστικά συγκροτήματα της Α.ΒΙ.ΚΩ και του Οινοποιείου στην Κω, των οποίων οι τοίχοι περικλείουν την πρόσφατη ιστορία του νησιού, αφού μέσα τους μεγάλωσαν πολλές γενιές Κώων, οι οποίοι στο σύνολό τους έχουν σχέση ζωής μαζί τους. Εάν χαθούν τα κτίρια, θα χαθεί ένας σημαντικός κρίκος στην αλυσίδα που διηγείται την ιστορία της ζωής των ανθρώπων και του νησιού της Κω.

Ο αγώνας που κάνουν σήμερα οι Κώοι για την παραχώρηση της περιοχής στο Δήμο τους, είναι δίκαιος και επιβεβλημένος, γιατί πάνω από όλα θέλουν να διατηρήσουν ζωντανή τη νεότερη ιστορία του νησιού τους και να βάλουν φρένο στη λήθη.

Επιπλέον και πέραν της ιστορικής τους αξίας, αυτά τα συγκροτήματα και ο περιβάλλοντας χώρος, εφόσον παραμείνουν στην κυριότητα του Δήμου και αξιοποιηθούν επ’ ωφελεία των κατοίκων, μπορούν και σήμερα να αποτελέσουν σημείο αναφοράς και κέντρο πολιτιστικής προσφοράς στο νησί.

Γι’ αυτό δηλώνω και εγώ, με τις μικρές μου δυνάμεις, συμπαραστάτης στον αγώνα και ενώνω τη φωνή μου με τις φωνές όλων των Κώων, που απαιτούν από την Αγροτική Τράπεζα την παραχώρηση σε αυτούς των ιστορικών κτιρίων.