«Κύριε Πρόεδρε,
Σέβομαι και εσάς και τον Αντιπρόεδρο Βαγγέλη Βενιζέλο, όπως και τον Υπουργό Γιώργο Κουτρουμάνη, αλλά και όσους συναδέλφους βουλευτές δεν αμφισβητούν την ειλικρίνεια των λόγων μου και την ανιδιοτέλεια των πράξεών μου. Γιατί ο παρευρισκόμενος Υπουργός και σύντροφος Δημήτρης Ρέππας, θυμάται πως επιστρατεύθηκα το 2007 και έδωσα δύο εκλογικές μάχες για το ΠΑΣΟΚ, χωρίς σοβαρές πιθανότητες εκλογής, αφού είναι γνωστοί οι ποσοτικοί συσχετισμοί των νησιών.
Το έφερε όμως η μοίρα εδώ και ένα χρόνο να βρίσκομαι στη Βουλή.
Στο θέμα μας όμως, κύριε Πρόεδρε. Πράγματι ήταν πολύ καλές οι τοποθετήσεις σας και η επιχειρηματολογία σας σήμερα, αλλά εάν επρόκειτο για το πρώτο Μνημόνιο. Τότε πράγματι θα λέγαμε ναι να σώσουμε τη χώρα. Τώρα όμως έχουμε το δεύτερο. Το πρώτο δεν πέτυχε. Είτε γιατί δεν μπορέσαμε είτε γιατί δεν μας άφησαν να κάνουμε όσα έπρεπε για να πετύχει. Και ευθύνες έχουν και τα άλλα κόμματα, γιατί όταν τα Υπουργεία βρίσκονται την μία ημέρα σε απεργία και την άλλη υπό κατάληψη, για μεγάλο διάστημα, πώς να κάνεις μεταρρυθμίσεις; Όταν η πλατεία Συντάγματος και οι πλατείες των άλλων μεγαλουπόλεων βρίσκονται υπό κατάληψη, τίποτα δεν λειτουργεί.
Για τους ίδιους λόγους φοβάμαι ότι δεν θα πετύχει και το δεύτερο μνημόνιο. Και σωστό να είναι, θα αποτύχει, αφού δεν καταφέραμε να πείσουμε την κοινωνία.
Πρόεδρε,
Θέλω να είμαι υποψήφιος στις επόμενες εκλογές, για να υπερασπισθώ το Κίνημά μας και τη δίχρονη, αναγκαστικά μνημονιακή, εποχή του. Δεν θα είμαι όμως, εάν αύριο υποβάλω την παραίτησή μου ή αν με διαγράψετε.
Γιατί, τι να πω Πρόεδρε στους νησιώτες όταν δεν έχει γίνει τίποτα από όσα με ερωτήσεις, επιστολές, τροπολογίες, μόνος ή και με άλλους συναδέλφους, έχουμε ζητήσει;
Τι να πω π.χ. στους 3.500 κατοίκους της Πάτμου, όταν δεν έχουν γιατρό και ο καιρός έξω λυσσομανάει;
Τι να πω στο κάθε νησί, όταν του λείπει ένας γιατρός βασικής ειδικότητας; Ότι έχουμε πολλούς γιατρούς και δεν μπορούμε να διορίσουμε άλλους; Αν είναι έτσι, τότε γιατί δεν μεταθέτουμε από εκεί που έχουμε πολλούς;
Τι να πω στα μικρά νησιά με τους ποστελεχωμένους Δήμους;
Για τα θέματα αυτά και κυρίως της υγείας, που άπτονται της ίδιας της ζωής, προτείναμε λύσεις, όπως π.χ. αλλαγή του καθεστώτος των εφημεριών στα μικρά νησιά, για να μην λείπει ο γιατρός 20 ημέρες τον μήνα, κάνοντας χρήση των ρεπό του, μετά τις 7 εφημερίες. Είναι διαφορετική πράγματι και εξαντλητική η εφημερία σε ένα μεγάλο νοσοκομείο των Αθηνών, από ότι π. χ. στη Λέρο, όπου κάθε λίγο ψάχνουμε γιατρό κάποιας ειδικότητας από κάπου αλλού. Γεγονός βέβαια που οδηγεί σε μεγαλύτερη δαπάνη και που πολλές φορές αφήνει εκτεθειμένους τους νησιώτες.
Πως λοιπόν να απευθυνθώ στους νησιώτες και να τους πω ότι η πατρίδα έχει πρόβλημα και πρέπει να υποβαθμιστεί το βιοτικό τους επίπεδο, όταν δεν τους διασφαλίζουμε τα στοιχειώδη για την επιβίωσή τους;
Τι να πω στα νέα παιδιά με τα μεταπτυχιακά και τα διδακτορικά, που βρίσκονται εδώ και στο εξωτερικό; Ότι πιθανόν να βρουν δουλειά στην Ελλάδα με 420, 480 ή 520 ευρώ;
Τέλος, επειδή το “πίστευε και μη ερεύνα„ ταιριάζει περισσότερο στα θρησκευτικά και καθόλου στα πολιτικά πράγματα, υπόσχομαι να ξενυχτίσω διαβάζοντας τις μερικές εκατοντάδες των σελίδων που στείλατε τα ξημερώματα στα emails μας , για να μπορέσω να απαντήσω στο ερώτημα τι θα γίνει, αν οι σύμμαχοι δανειστές μας “κατεβάσουν τον διακόπτη„.
Λυπάμαι που δεν μπορώ να σας διευκολύνω παίρνοντας ενωρίτερα την απόφασή μου, αλλά εκ των πραγμάτων θα αποφασίσω αύριο το βράδυ».
Αθήνα 12.2.2012
Από το γραφείο τύπου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου