Ποια η άποψή σας για τον ανασχηματισμό; Πιστεύετε ότι ο κόσμος θα δείξει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στην «ανασυγκροτημένη» κυβέρνηση και ποια η άποψή σας για τους αγανακτισμένους; Πιστεύετε ότι θα απομακρυνθούν από τις πλατείες;
Γιώργος Κασσάρας: Παρόλο που η κάθε κυβέρνηση κρίνεται εκ του αποτελέσματος θα διακινδυνεύσω να πω ότι έγιναν πολύ θετικές κινήσεις και ο πρωθυπουργός επέλεξε ένα περισσότερο πολιτικό και συνεκτικό σχήμα. Θεωρώ δε ότι σε συνδυασμό με τη λειτουργία της κυβερνητικής επιτροπής, θα υπάρχει καλύτερος συντονισμός του κυβερνητικού έργου και περισσότερη αποτελεσματικότητα, που κατά γενική ομολογία ήταν το τρωτό σημείο της προηγούμενης κυβέρνησης.
Όσο για την εμπιστοσύνη του κόσμου, πιστεύω ότι κατακτάται με έργα και όχι με λόγια και κινήσεις εντυπώσεων. Αν το κυβερνητικό έργο προχωρήσει με πιο γρήγορους ρυθμούς και μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, τότε είναι βέβαιο ότι, έστω και με δυσκολία, η κυβέρνηση θα κερδίσει και πάλι την εκτίμηση του κόσμου.
Η άποψή μου για τους αγανακτισμένους είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί, στην πλειοψηφία τους τουλάχιστον, ανησυχούν για τη ζωή τη δική τους, τη ζωή των παιδιών τους, τη χώρα και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε και θέλουν να το εκδηλώσουν. Είναι σεβαστό και εξαιρετικά υγιές αυτό, γιατί δείχνει το ενδιαφέρον τους για το πού πάει η χώρα, όμως δεν πρέπει να ξεπερνά και κάποια όρια, αφού για να ξεπεράσει η χώρα τα προβλήματά της, ανεξάρτητα με το ποιος και πόσο ευθύνεται γι’ αυτά, χρειάζεται ηρεμία, πολιτική σταθερότητα και πολλή δουλειά από όλους
Πιστεύω λοιπόν ότι θα απομακρυνθούν από τις πλατείες, τουλάχιστον αυτοί που έχουν αγνές προθέσεις, όταν δουν ότι εμείς, το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του, ανταποκρίνεται στις προσδοκίες τους και δίνει ή έστω δρομολογεί λύσεις στα προβλήματά τους.
Γιατί κατά την άποψή σας δεν επετεύχθη η συναίνεση των πολιτικών αρχηγών και πόσο σημαντική ήταν τελικά αυτή η συναίνεση;
Γ.Κ.: Γενικά στην Ελλάδα, δυστυχώς, δεν έχουμε στην κουλτούρα μας τη συναίνεση ως πολιτική συμπεριφορά. Σε αυτό βέβαια έχουν βοηθήσει τα εκλογικά συστήματα που δίνουν αυτοδύναμες κυβερνήσεις. Και αυτό σε αντίθεση με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, οι οποίοι έχουν καλλιεργήσει και εφαρμόζουν συχνάκις πολιτικές συναίνεσης και συνεργασιών. Αυτός είναι και ο λόγος κατά τη γνώμη μου που δεν μπορούν να κατανοήσουν πως σε μια χώρα που βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού οι πολιτικές δυνάμεις αδυνατούν να συμφωνήσουν στα βασικά σημεία για τη σωτηρία της. Όμως παρ’ όλα αυτά θεωρώ ότι είναι θετικό το γεγονός ότι οι πολιτικοί αρχηγοί συζήτησαν, έστω και κατ’ αυτόν τον αναποτελεσματικό τρόπο. Είναι μια αρχή. Είμαι αισιόδοξος για το μέλλον, γιατί γνωρίζω και την κουλτούρα του Πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, που είναι διατεθειμένος να συμβάλει ουσιαστικά στην εμπέδωση τέτοιων συμπεριφορών.
Ψηφίσατε το Μεσοπρόθεσμο λόγω κομματικής πειθαρχίας, ή γιατί το πιστεύατε, αιτιολογείστε την ψήφο σας.
Γ.Κ.: Κατ’ αρχήν να πω ότι το ψήφισα συνειδητά, γιατί ήταν προϋπόθεση για την εκταμίευση της περίφημης 5ης δόσης και της περαιτέρω χρηματοδότησης της χώρας. Από τη στιγμή λοιπόν που το θέμα έμπαινε έτσι, κατανοείτε ότι δεν είχαμε την πολυτέλεια της καταψήφισης. Τα χρήματα αυτά είναι απαραίτητα για να συνεχίσουν να πληρώνονται μισθοί, συντάξεις και να λειτουργεί απρόσκοπτα το κράτος. Πιστεύω ότι ο κόσμος, που μας καλούσε να μην ψηφίσουμε το μεσοπρόθεσμο, αρνείται να κατανοήσει ότι δεν μπορούμε να ζήσουμε ως χώρα χωρίς δανεικά. Με βάση το τι παράγουμε όμως σήμερα και τα έσοδα που συλλέγουμε, δεν είναι δυνατόν να καλύψουμε τα έξοδά μας, ακόμη και αν περιορίσουμε τους μισθούς στα επίπεδα των βαλκανικών χωρών.
Από κει και πέρα βέβαια, αφού σταθεροποιηθεί η κατάσταση, μας δίνεται η δυνατότητα να κάνουμε όλες τις αναγκαίες βελτιώσεις και να διαμορφώσουμε την προοπτική την οποία αποζητά όλη η ελληνική κοινωνία.
Παράλληλα δε να άρουμε πολλές αδικίες και αντιφάσεις, που όντως υπάρχουν, αλλάζοντας άμεσα τη φορολογική νομοθεσία και θεσμοθετώντας με συναίνεση, όπως επανειλημμένα έχει δηλώσει ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και Υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος, ένα Εθνικό Φορολογικό Σύστημα, που θα αποκαθιστά την ηθική και κοινωνική ισορροπία των μέτρων.
Συμπερασματικά λοιπόν θέλω να σας πω ότι οι ημέρες που ζούμε είναι ιστορικές και νοιώθω και εγώ, όπως όλοι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, ότι δεν μπορούσα να σηκώσω το βάρος μιας πιθανής διακοπής χρηματοδότησης της χώρας και εξόδου από το ΕΥΡΩ. Θα ένοιωθα για πάντα ένοχος απέναντι σε κάθε ελληνική οικογένεια που σήμερα γνωρίζω ότι δυσκολεύεται μεν αλλά τότε θα καταστρεφόταν.
Ο εύκολος δρόμος για τον πολιτικό είναι να πηγαίνει με το ρεύμα του κόσμου και όχι κόντρα στο ρεύμα.
Πρέπει όμως να έχει το σθένος, σε αυτές τις στιγμές, να βάζει το συμφέρον της χώρας και των πολιτών πάνω από το προσωπικό του όφελος
Για όλους αυτούς τους λόγους και ελλείψει άλλων σοβαρών εναλλακτικών προτάσεων υπερψήφισα το μεσοπρόθεσμο. Πιστεύω ότι ο χρόνος θα δικαιώσει αυτήν την επιλογή μας και ο κόσμος θα το κατανοήσει.
Πολλοί εκφράζουν την άποψη ότι τα οικονομικά μέτρα δεν αποδίδουν και ότι η χώρα οδηγείται σε ελεγχόμενη πτώχευση. Ποια η δική σας άποψη; Τι θα σήμαινε πραγματικά για την Ελλάδα η πτώχευση και η επιστροφή στη Δραχμή;
Γ.Κ.: Μέχρι τώρα, πράγματι δεν μπορέσαμε να πιάσουμε τους στόχους, γιατί τα μέτρα που πήραμε, σε συνδυασμό και με την κρίση, το μεγάλο έλλειμμα και το δημόσιο χρέος που κληρονομήσαμε, έχουν οδηγήσει σε μεγάλη ύφεση, αφού δεν καταφέραμε να κάνουμε όσα θα έπρεπε για την ανάπτυξη. Θεωρώ επίσης σοβαρή παράλειψή μας την παραμέληση της Δημόσιας Διοίκησης, την οποία υποτιμήσαμε, ενόψει της αναδιάρθρωσής και του περιορισμού της, ενώ αποτελεί βασικό μοχλό ανάπτυξης της χώρας.
Μετά τα τελευταία γεγονότα και τον ανασχηματισμό, θεωρώ ότι η νέα κυβέρνηση έχει κατανοήσει ότι δεν υπάρχουν περιθώρια καθυστερήσεων. Οι δε εταίροι μας στην Ευρώπη κατανόησαν επίσης, ευτυχώς έστω και αργά, ότι μια πτώχευση θα ήταν καταστροφική για εμάς αλλά και για όλη την ευρωζώνη. Γι’ αυτό το λόγο και για να μας προστατεύσουν από τους κερδοσκόπους, ανανεώνουν το δανεισμό μας μέχρι το 2015 και θα απελευθερώσουν παραλλήλως τα κονδύλια του ΕΣΠΑ, χωρίς την απαγορευτική για εμάς προϋπόθεση της εθνικής συμμετοχής, με σκοπό την επανεκκίνηση των έργων και την δημιουργία ανάπτυξης. Και βέβαια είναι καθοριστικής σημασίας η εξέλιξη της εθελοντικής, για δεκαετίες, παράτασης του χρέους των ιδιωτών (προς τις ξένες Τράπεζες).
Όσο για την επιστροφή στη δραχμή, νομίζω ότι το λιγότερο που θα μας συνέβαινε θα ήταν η επιστροφή 50 χρόνια πίσω.
Όσον αφορά τον ανασχηματισμό, εκφράστηκαν έντονες κριτικές για την κατάργηση του υπουργείου ναυτιλίας. Ως νησιώτης και ως βουλευτής νησιωτικής περιοχής πώς σχολιάζετε την απόφαση αυτή;
Γ.Κ.: Χωρίς να σημαίνει ότι τα οργανωτικά σχήματα είναι αυτά που επιλύουν προβλήματα, θεωρώ ότι η οργάνωση και η συγκρότηση των τομέων δράσης της κυβέρνησης, έχει την αξία της στην αποτελεσματικότητά της. Σαν νησιώτης θα ήθελα και εγώ να είναι ξεχωριστό υπουργείο το υπουργείο ναυτιλίας και νήσων, δεδομένου ότι η ναυτιλία είναι και αιμοδότης της εθνικής οικονομίας. Όπως και σε κάθε περίπτωση η αλιεία, ως πρωτογενής τομέας της παραγωγής, πρέπει να επανέλθει στο Υπουργείο Γεωργίας και όχι στο Ανάπτυξης.
Θα διεκδικήσετε ξανά τη θέση του βουλευτή όποτε και αν ανακηρυχθούν εθνικές εκλογές;
Γ.Κ.: Για σήμερα τουλάχιστον, δεν υπάρχει δεύτερη σκέψη. Δεν φυγομαχώ στα δύσκολα. Θα διεκδικήσω και πάλι την εμπιστοσύνη των συμπατριωτών μας. Όταν μπαίνεις στο χορό χορεύεις…
Πιστεύετε ότι το ΠΑΣΟΚ ή οποιοδήποτε άλλο πολιτικό κόμμα θα μπορέσει να έχει την πλειοψηφία σε επόμενες εκλογές; Είναι μοιραία τελικά η κυβέρνηση συνεργασίας;
Γ.Κ.: Με τις αποφάσεις που αναγκαστήκαμε και πήραμε σε αυτήν τη θητεία, σίγουρα θα είναι δύσκολο να έχουμε την αυτοδυναμία. Υπό προϋποθέσεις όμως είναι εφικτό. Π.χ. αν καταφέρουμε να ολοκληρώσουμε την τετραετία και το έργο μας και κυρίως αν καταφέρουμε να κερδίσουμε το μεγάλο στοίχημα της ανάπτυξης, αφού η εκλογή θα κριθεί από την οικονομική κατάσταση, νομίζω ότι θα μπορούμε στα ίσα να διεκδικήσουμε τη νίκη και γιατί όχι την αυτοδυναμία. Αυτό βέβαια δεν επηρεάζει την προσπάθειά μας για συναίνεση και συνεργασία των πολιτικών δυνάμεων, αλλά και για ευρύτερη κοινωνική συναίνεση.
Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα της Ρόδου "Η Δράσις" τη Δευτέρα 4.7.2011.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου