Συνέντευξη Γιώργου Κασσάρα στην εφημερίδα ‘ΓΝΩΜΗ’ της Ρόδου, Δευτέρα 14/2/2011

Είστε εδώ και ένα μήνα βουλευτής κύριε Κασσάρα. Ποια είναι η "γεύση" που σας έχει δημιουργηθεί; Μπήκατε στα βαθιά σε μια πολύ δύσκολη συγκυρία...
Πράγματι έπεσα στα πολύ βαθιά. Σκεφθείτε μόνο πόσο σοβαρά νομοθετήματα συζητούνται και ψηφίζονται αυτή την περίοδο. Αναπτυξιακός, ΕΤΕΑΝ, διαρθρωτικές αλλαγές στο σύστημα υγείας κλπ. Η αλήθεια είναι ότι νοιώθω την πικρή γεύση της δύσκολης συγκυρίας που λέτε, όμως συναισθάνομαι ότι κάτι σπουδαίο γίνεται αυτή τη περίοδο. Πολλά πράγματα που τα είχαμε χρόνια αφήσει στην τύχη τους τώρα και λόγω του μνημονίου φαίνεται ότι νοικοκυρεύονται. Βέβαια είναι όλα μαζί και εμείς μοιάζουμε σαν τον φοιτητή που 4 χρόνια δεν δίνει κανένα μάθημα και σε μια εξεταστική θέλει να τα περάσει όλα.

Και πάλι όπως πληροφορούμαστε ασχολείστε με τα θέματα υγείας. Γιατί;
Να σας πω. Σίγουρα γνώριζα και εγώ όπως άλλωστε και όλοι οι άλλοι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα νησιά μας στον τομέα της υγείας. Το πέρασμά μου όμως από την 2η Υγειονομική Περιφέρεια ήταν καταλυτικό για την απόφασή μου να ζητήσω να ενταχθώ στην Διαρκή Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής και να συνεχίσω να ασχολούμαι με τα προβλήματα στο χώρο της Υγείας. Είδα ότι έχει ξεχωριστό νόημα να ασχολείσαι με αυτά, γιατί η βοήθεια που μπορείς να προσφέρεις μεταφράζεται με την ίαση ή και τη σωτηρία ακόμη ενός ανθρώπου. Υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από αυτό;

Πρέπει να πω ότι στα της δημόσιας Υγείας στη Δωδεκάνησο αντί να γίνονται βήματα μπροστά, γίνονται συνεχώς πίσω... Ένα μικρό παράδειγμα, στο Νοσοκομείο της Ρόδου το Τμήμα Νευροχειρουργικής δεν έχει εφημερίες με αποτέλεσμα να υπολειτουργεί...Τι λέτε;
Παρατήρηση πρώτη:
‘Δει δη χρημάτων και άνευ τούτων ουδέν εστί γενέσθαι των δεόντων’. Η πανάρχαια αυτή ρήση δεν ξέρω πόσο ταιριάζει στην περίπτωσή μας, μια και στη Υγεία έχουν δαπανηθεί πολλά χωρίς το ανάλογο ανταποδοτικό για τον πολίτη αποτέλεσμα. Ουδείς αμφιβάλλει όμως για το ότι ισχύει το σύγχρονο ‘η οικονομία βλάπτει σοβαρά την υγεία’.
Παρατήρηση δεύτερη:
Το Νοσοκομείο της Ρόδου πληρώνει το ότι σε καλύτερες οικονομικά περιόδους αφέθηκε να λειτουργεί με τον παλιό Οργανισμό του μικρού νοσοκομείου (ο νέος Οργανισμός υπεγράφη στις 8/4/2010 και δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ στις 23/4/2010). Έτσι λοιπόν οι όποιες προσλήψεις , των προηγούμενων ετών, διοχετεύονταν αλλού. Ακόμα και οι προσλήψεις του 2010 αφορούσαν προκηρύξεις προηγουμένων ετών (τελευταία η γνωστή ως 7Κ/2009).
Σε ότι αφορά το τμήμα Νευροχειρουργικής, πράγματι μετά την αποχώρηση του επικουρικού ιατρού, μένοντας η κλινική με δύο ιατρούς της ειδικότητας αυτής, δημιουργήθηκε πρόβλημα στην κάλυψη των εφημεριών του μήνα. Γίνονται προσπάθειες για μετακίνηση ιατρού από νοσοκομείο των Αθηνών μέχρι την κάλυψη από άλλον επικουρικό ιατρό, που εκτιμάται ότι θα τοποθετηθεί προς το τέλος Μαρτίου με αρχές Απριλίου. Και για το θέμα αυτό είμαστε σε καθημερινή επικοινωνία με τον Διοικητή κ. Μιχάλη Κόκκινο.
Γενικά πάντως είναι γεγονός ότι η εφαρμογή του κανόνα πέντε φεύγουν ένας έρχεται, που περιλαμβάνει πλέον και τον τομέα της υγείας, μας προσθέτει προβλήματα.

Οι βουλευτές αλήθεια έχουν σήμερα δυνατότητες παρεμβάσεων για την επίλυση προβλημάτων; Σας ερωτώ γιατί οι συμπατριώτες σας οι Καλύμνιοι έχουν επενδύσει πολλά σε εσάς...
Οι συμπατριώτες μου πράγματι είχαν μεγάλη επιθυμία, για πολλά χρόνια, να έχουν και αυτοί έναν εκπρόσωπό τους στην εθνική αντιπροσωπεία. Ο κλήρος έπεσε σε εμένα στη πιο δύσκολη περίοδο. Αυτό που έχω αποκομίσει μέχρι τώρα είναι ότι στις επιτροπές της Βουλής γίνεται πολύ σοβαρή δουλειά και μπορείς να περάσεις αρκετά πράγματα που επιλύουν συλλογικά κυρίως προβλήματα, που θέτουν οι φορείς και οι πολίτες. Το ατομικό είναι δύσκολο να επιλυθεί σε αυτή τη συγκυρία. Και για να σας πω συγκεκριμένα. Αν μου ζητήσει δουλειά ένας άνεργος Καλύμνιος το πιο πιθανό είναι να μη μπορέσω να του βρω. Αν όμως μέσα από τη γενικότερη δράση μου βοηθήσω να γίνει π.χ. μια επένδυση στο νησί, τότε πολλοί άνεργοι και όχι μόνον ένας θα βρουν δουλειά. Δεν σας κρύβω λοιπόν ότι αυτό είναι το όνειρό μου και για την Κάλυμνο αλλά και για τα άλλα μας νησιά.

Ως πρώην πρόεδρος των Εφοριακών θα ήθελα να μου πείτε αν σας ικανοποιούν τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση για την φοροδιαφυγή. Δίνεται η αίσθηση στον Έλληνα πολίτη ότι οι μεγάλοι φοροφυγάδες παραμένουν στο απυρόβλητο... Ποια είναι η γνώμη σας;
Η φοροδιαφυγή είναι τόσο περίπλοκη υπόθεση που σίγουρα δεν αντιμετωπίζεται με ένα κλικ. Θέλει σοβαρή και μεθοδική δουλειά. Η κυβέρνηση προσπαθεί και δουλεύει πάνω σε αυτό και σε πολλές περιπτώσεις οι φοροφυγάδες έχουν νοιώσει την ανάσα της εφορίας πίσω τους. Χρειάζεται πολύ δουλειά ακόμη για να τη βρουν μπροστά τους. Οι ενστάσεις οι δικές μου εντοπίζονται κυρίως στην καθυστέρηση στελέχωσης των φορολογικών υπηρεσιών και γενικότερα της οργάνωσης των υπηρεσιών. Δεν είναι δυνατόν π.χ. ενάμιση χρόνο μετά τις εκλογές να μην έχουν τοποθετηθεί τμηματάρχες στις εφορίες και να μην έχει γίνει ορθολογική κατανομή του προσωπικού. Η σωστή οργάνωση της υπηρεσίας είναι προϋπόθεση της επιτυχίας. Αντίθετα η παράταση της αβεβαιότητας διαλύει τις υπηρεσίες.

Στο επόμενο χρονικό διάστημα πού θα ρίξετε το βάρος σας;
Μέχρι το Μάρτιο θεωρώ ότι είναι πολύ βεβαρημένο το πρόγραμμα, γιατί αναμένονται μεγάλα, δύσκολα και εξαιρετικά ενδιαφέροντα νομοσχέδια, όπως του Υπουργείου Οικονομικών, του Υποδομών, του Περιβάλλοντος κ.α. οπότε το βάρος θα δοθεί στα βουλευτικά κυρίως καθήκοντα. Επειδή όμως πιστεύω στην ευαγγελική ρήση «και τούτο ποιείν κακείνο μη αφιέναι» θα συνεχίζω εκ παραλλήλου να αγωνίζομαι για τα μικρά και μεγάλα προβλήματα των νησιών μας, όπως της επίλυσης του ακτοπλοϊκού, της υγείας κλπ.

Στους Δωδεκανήσιους που βλέπουν να μειώνεται συνεχώς το εισόδημα τους, οι επιχειρήσεις να κλείνουν η μια μετά την άλλη τι θα θέλατε να πείτε; Θα τα καταφέρουμε; Και αν ναι, με ποιο τίμημα;
Θέλω να πω ότι πρέπει να είναι αισιόδοξοι, να μη το βάζουν κάτω, γιατί και στις χειρότερες εποχές πάντα υπάρχουν ευκαιρίες. Δέστε τώρα π.χ. με την κρίση στην Αίγυπτο. Είναι μια ευκαιρία να απορροφήσουμε σαν Δωδεκάνησος μεγάλο κομμάτι των τουριστών που θα αναθεωρήσουν τον προορισμό τους. Επιπλέον θεωρώ ότι κάθε κρίση είναι μια ευκαιρία να αλλάξεις τον προσανατολισμό σου, να βελτιώσεις τις υπηρεσίες και τα προϊόντα σου, να αγωνιστείς για τη ζωή σου.
Θα ταλαιπωρηθούμε, θα δυσκολευτούμε αλλά στο τέλος πιστεύω ότι οι Έλληνες μπορούμε και θα τα καταφέρουμε γιατί είμαστε πείσμωνες και έχουμε μάθει στα δύσκολα να ομονοούμε.

Η λέξη "τίμημα" κύριε βουλευτά μου θύμισε την Κάλυμνο από όπου οι κάτοικοι άρχισαν πάλι να μεταναστεύουν σε Αυστραλία και Αμερική...Το σχόλιό σας.
Δεν είναι ό,τι καλύτερο και δεν τιμά κανέναν αυτό που συμβαίνει στη Κάλυμνο και δεν είναι αποτέλεσμα μόνο της τωρινής κρίσης. Πολλά χρόνια τώρα το νησί έχει εγκαταλειφθεί από όλες τις κυβερνήσεις στην τύχη του. Καμία κυβέρνηση δεν έσκυψε με ενδιαφέρον πάνω από την Κάλυμνο για να δώσει πνοή, ανάπτυξη και διέξοδο στους νέους. Έτσι αυτοί βρίσκουν τώρα τα πατήματα των Καλύμνιων προηγούμενων δεκαετιών, που οδηγούν στην Αυστραλία και στην Αμερική. Δυστυχώς δεν συμβαίνει μόνον στην Κάλυμνο, αφού υπολογίζεται ότι 550.000 νέοι έχουν ξενιτευτεί την τελευταία δεκαετία από την Ελλάδα. Είναι μια μεγάλη πρόκληση λοιπόν για όλους μας, πολιτικούς, τοπικούς άρχοντες, φορείς και παράγοντες, γιατί όλοι έχουμε μερίδιο ευθύνης. Οφείλουμε να ομονοήσουμε, να ενωθούμε, να ανασκουμπωθούμε και να βρούμε τρόπους για να κρατήσουμε τους νέους στην πατρίδα.