Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009

Ο Γιώργος Κασσάρας πίσω από τις λέξεις

Αιγαίο: ο πλούτος, η ζωή μας η ανάσα της Ελλάδας. Χωρίς Αιγαίο δεν υπάρχει Ελλάδα.

Βιβλίο: Ανεκπλήρωτος πόθος τώρα πια , κάποτε διάβαζα πολύ. Τώρα δεν προλαβαίνω. Εφημερίδες και αυτές γρήγορα.

Γέννηση: Αισιοδοξία, χαρά και ελπίδα για το καινούργιο, η αρχή του ταξιδιού στον κόσμο.

Δρόμοι θαλάσσιοι. Άλλοτε ανταριασμένοι και άλλοτε γαλήνιοι, αλλά πάντοτε αγαπημένοι αφού σε οδηγούν σε μοναδικούς προορισμούς, όπως τα νησιά της Δωδεκανήσου.

Έρωτας νυν και αεί, για να θυμηθώ και την όμορφη ποιητική συλλογή του φίλου μου συγγραφέα και ποιητή Γιάννη Καλπούζου των εκδόσεων Ίκαρος. Κινητήρια δύναμη, γλυκιά φλόγα μα ταυτόχρονα βάλσαμο της ψυχής. Ενίοτε όμως…

Ζωή. Με τα πάνω της και τα κάτω της. Σε κάθε περίπτωση ωραία και πολύ περισσότερο με την κόρη μου Ζωή Κασσάρα.

Ηγέτης – Ηγεμόνας, χωρίς τους πρώτους η ανθρωπότητα δεν θα προχωρούσε μπροστά, χωρίς τους δεύτερους δεν θα υπέφερε.

Θεός – Θρησκεία, πιστεύω, όχι απόλυτα με το τελετουργικό αλλά με το δικό μου τρόπο. Είναι η ανθρώπινη ανάγκη που δεν αποδέχεται το εφήμερο, την ματαιότητα και την ημερομηνία λήξης ; Ή η ελπίδα ότι συνεχίζουμε και μετά; Ειλικρινά δεν ξέρω, αλλά το έχω ανάγκη να πιστεύω.

Ιστορία: όλοι έχουμε τη μικρή μας ιστορία, ευτυχώς όμως δεν είμαστε τόσο σπουδαίοι για να μας κρίνει η ιστορία…

Κάλυμνος, αλησμόνητη μικρή πατρίδα, γενέθλια γη. Μάννα, αδελφή, συγγενείς, φίλοι, συμπατριώτες και ο ίσκιος του πατέρα, παντοτινός αγαπημένος προορισμός. Βυθός, σκανδαλόπετρες και σφουγγάρια κάποτε, αναρριχητικά πεδία τώρα. Μια ζωή οι Καλύμνιοι ή του ύψους ή του βάθους, ποτέ στη μέση. Προσοχή αδέλφια!

Λάθος,
δεν είναι τυχαίο που διαφέρει σε ένα γράμμα από το πάθος. Ίσως γι’ αυτό τα λάθη μου είναι αρκετά, αλλά όχι τόσα ώστε να πω ότι “…πήραμε τη ζωή μας λάθος”.

Μουσική, αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου με τα πολλαπλά της είδη. Λάτρης της ελληνικής, από τη Βυζαντινή έως το ρεμπέτικο και από τους λυράρηδες του Αιγαίου έως τα λαϊκά. Μόνη προϋπόθεση ο στίχος τους να έχει κάτι να πει.

Νησιά: με επαρκείς συγκοινωνίες, υπηρεσίες υγείας και γενικά οργανωμένες δημόσιες υπηρεσίες, μπορούν να είναι οι μικροί παράδεισοι και για μας που μένουμε εδώ αλλά και για τους επισκέπτες. Το κράτος απουσιάζει δυστυχώς από τα νησιά όταν πρέπει να δώσει, ενώ δεν τα ξεχνάει όταν είναι να εισπράξει.

Ξαστεριά, ευελπιστώ ότι η πολιτική, με την νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και Πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου, θα γίνει ξάστερη σαν τον υπέροχο έναστρο και ανέφελο ουρανό της Δωδεκανήσου.

Όνειρα: πολλά γεμάτα χρώμα, μικρά και ανθρώπινα. Το σπουδαιότερο, να βοηθήσω και εγώ έστω και λίγο τα νησιά και τους ακρίτες μας. Να δω καΐκια και καράβια να αρμενίζουν, να τα συνδέουν μεταξύ τους και με τις μεγάλες τις στεριές, να μεταφέρουν τους ανθρώπους, τις χαρές, το πλούτος της θάλασσας και του ιδρώτα. Να δω τα παιδιά να δημιουργούν και να ευημερούν και όχι να βυθίζονται στην κόλαση των ναρκωτικών.

Πολιτική μεράκι, θέληση για προσφορά και σε καμία περίπτωση επάγγελμα. Μια ευκαιρία να ξεφύγω από το φθαρτό είναι μου, προσφέροντας στον άλλον. Συλλογική δράση για ένα καλύτερο αύριο. Μου αρέσει και μένα ο καναπές μου αλλά η ζωή είναι έξω.

Ρεβάνς: στο ποδόσφαιρο την επιθυμώ φανατικά. Σε κάποιες στιγμές όταν με πιάνει το ανάποδό μου τη σκέπτομαι, αλλά μετά από λίγο μου περνάει και λέω ‘και τι έγινε;’ και έτσι το αφήνω να πέσει κάτω…

Σύστημα (κατεστημένο), ας μη γελιόμαστε, όλοι θέλοντας και μη είμαστε μέσα. Ακόμη και αυτοί που θεωρούν ότι το πολεμάνε, κομμάτι του είναι. Το μόνο που μας μένει και μας σώζει είναι οι μικρές μας επαναστάσεις.

Ταξίδι. Τα ωραιότερα ταξίδια στη Δωδεκάνησο τα δύο τελευταία χρόνια, σαν υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ. Το μεγαλύτερο κέρδος μου το ότι γνώρισα τα νησιά βήμα – βήμα και έκανα παντού αγαπημένους φίλους.

Υπονόμευση: Την έχω βιώσει. Είναι χειρότερη όταν προέρχεται από συντρόφους. Αφήνει μια πικρή γεύση αλλά την προσπερνάω, δεν αξίζει τον κόπο και τον πόνο. Πάμε γι’ άλλα.

Facebook (επικοινωνία): Μου αρέσει και όσο μπορώ το παρακολουθώ. Αναπληρώνει ως ένα βαθμό την ούτως ή άλλως λειψή επικοινωνία μας, αλλά προτιμώ τη ζωντανή επαφή.

Χρήμα: Θα ήθελα να το είχα για να κάνω πράγματα, να προσφέρω αλλά και να περνάω καλά. Δεν τρελαίνομαι όμως κιόλας. Περνάω με όσα έχω.

Ψυχή: Όλα τα λεφτά… μιας και λέγαμε για χρήμα. Χωρίς αυτήν ουδέν γενέσθαι.

Ώρα (χρόνος): Για τους πολιτικούς ποτέ αρκετός. Και έτσι περνάνε τα χρόνια και δεν τα παίρνεις είδηση…

Δημοσιεύθηκε στο τεύχος Οκτωβρίου '09 του περιοδικού 'IF'.

Δεν υπάρχουν σχόλια: