Στα χνάρια του Γιώργου Κασσάρα

Δισέλιδο αφιρέρωμα στον Γιώργο Κασσάρα στο τεύχος του Σεπτεμβρίου '09 του περιοδικού "λωτός".

Ακολουθώντας τα χνάρια του Γιώργου Κασσάρα σήμερα, θα προσπαθήσουμε να καταγράψουμε με λίγα λόγια την ανθρώπινη πλευρά ενός πολιτικού, που ενέσκηψε δυναμικά τα 2 τελευταία χρόνια στην πολιτική σκηνή της Δωδεκανήσου.

Ο Γιώργος Κασσάρας γεννήθηκε στην Κάλυμνο το 1950, 2 μόλις χρόνια μετά την Ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων. Ο πατέρας του Γιάννης Κασσάρας, ένας λόγιος δάσκαλος, διακεκριμένη προσωπικότητα της Καλύμνου με βαθιά δημοκρατικά φρονήματα και ξεχωριστό ήθος, επηρέασε καταλυτικά τον χαρακτήρα του.

Από την άλλη πλευρά της μητέρας του Μαρίας, ο παππούς του καπετάν Νικόλας σφουγγαράς, του ενεφύσησε την αγάπη για τη θάλασσα και το βυθό με αποτέλεσμα να γίνει δεινός δύτης.

Στα παιδικά και εφηβικά του χρόνια έζησε στην Κάλυμνο και όταν τελείωσε το Νικηφόρειο Λύκειο Καλύμνου συνέχισε στη Νομική Σχολή του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, στο Οικονομικό Τμήμα.

Οι άνθρωποι, ο τρόπος ζωής, οι εικόνες, τα χρώματα και οι ήχοι του νησιού και του Αιγαίου τον σημάδεψαν βαθιά και γι’ αυτό, όπου και αν ήταν και ότι και αν έκανε κουβαλούσε μαζί του τη μικρή αγαπημένη πατρίδα, στην οποία συχνότατα γύριζε για να πάρει δύναμη.

Μετά τις σπουδές του και τη στρατιωτική θητεία, διορίστηκε στο Υπουργείο Οικονομικών και ξεκίνησε την καριέρα του από την Ρόδο. Στη συνέχεια υπηρέτησε για αρκετά χρόνια στην Πάτρα ως εφοριακός για να καταλήξει το 1986 στην Κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου Οικονομικών στην Αθήνα, στο οποίο παρέμεινε μέχρι το 2008 που αποχώρησε από την υπηρεσία για να αφοσιωθεί στα Δωδεκάνησα.

Πνεύμα ανήσυχο ποτέ δεν αρκέστηκε στα καθήκοντα του βολεμένου Δημοσίου Υπαλλήλου. Με βασική αρχή και βαθιά πίστη στη συλλογική δράση πρωτοστάτησε στη δημιουργία συλλόγων στον κλάδο του και πρωταγωνίστησε στα συνδικαλιστικά δρώμενα του Υπουργείου Οικονομικών για 20 και πλέον χρόνια. Οι συνάδελφοι του αναγνωρίζοντας την προσφορά του, τον ανέδειξαν στο ανώτερο αξίωμα του κλάδου, πρόεδρο της πανελλήνιας ομοσπονδίας τους.

Δύο φορές επί κυβερνήσεων Ανδρέα Παπανδρέου διετέλεσε προσωπάρχης του Υπουργείου Οικονομικών και υπήρξε εισηγητής πολλών θεσμικών αλλαγών, όπως το Προεδρικά Διατάγματα του αντικειμενικού συστήματος των μεταθέσεων και της αξιολόγησης των υπαλλήλων, προς την κατεύθυνση της διαφανούς διοίκησης. Παράλληλα προώθησε τη μηχανογράφηση και μηχανοργάνωση των υπηρεσιών, με στόχο να παταχθεί η γραφειοκρατία και να γίνουν οι εφορίες φιλικές προς τον πολίτη. Στόχος που παραμένει ακόμη επίκαιρος.

Το 2007 το ΠΑΣΟΚ και χωρίς ο ίδιος να το έχει ως στόχο, τον επέλεξε ως υποψήφιο βουλευτή Δωδεκανήσου. Στις αρχαιρεσίες αυτές παρόλο που δεν πρόλαβε να γίνει γνωστή η υποψηφιότητά του, 8.500 περίπου συμπατριώτες τον τίμησαν με την ψήφο τους. Από τότε ενεπλάκη στα πολιτικά πράγματα της Δωδεκανήσου και αποφάσισε να ασχοληθεί σοβαρά και αποκλειστικά με τα νησιά. Νοιώθοντας μεγάλη την ευθύνη από τη στήριξη των συμπατριωτών του άρχισε να περιοδεύει στα νησιά για να τους γνωρίσει και να βοηθήσει στην επίλυση των πολλών προβλημάτων. Μέχρι σήμερα έχει επισκεφθεί πολλές φορές το κάθε νησί και με τις γνώσεις του οικονομολόγου και την πολύ καλή γνώση της λειτουργίας της Δημόσιας Διοίκησης βοηθάει όπου μπορεί.

Παρόλο που είναι από τη φύση του ευγενής και άνθρωπος χαμηλών τόνων, ξέρει να αγωνίζεται και να διεκδικεί το δίκαιο των ανθρώπων και τις λύσεις στα προβλήματα.


Πορεύθηκε με ήθος και σεμνότητα σε όλη του την καριέρα, ενδιαφερόμενος για την ουσία των πραγμάτων και την υλοποίηση έργων, παρά για την προβολή και την εικόνα του. Εργασιομανής και ακαταπόνητος θεωρεί ότι με τη δουλειά και όχι με τα λόγια μπορεί να έρθουν τα πάνω – κάτω και να αλλάξει ο κόσμος.

Για την ιδιαίτερη πατρίδα του, την Δωδεκάνησο και ιδίως τα μικρά νησιά, πιστεύει βαθειά ότι υπάρχουν μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης και επίτευξης του άλματος προς τα εμπρός. Ως μόνη προϋπόθεση βάζει, την ενωμένη και χωρίς τοπικιστικούς ανταγωνισμούς, προσπάθεια όλων των Δωδεκανησίων.

Η μεγάλη του αδυναμία είναι η κόρη του Ζωή που είναι και αυτή οικονομολόγος, εργάζεται στην Αθήνα και του λείπει πολύ, τον τελευταίο χρόνο που έχει εγκατασταθεί στη Ρόδο.

Αν έχει λίγο ελεύθερο χρόνο του αρέσουν τα αθλητικά και ένας καφές με φίλους.

Αυτό που μπορεί να διαβεβαιώσει τους συμπατριώτες για να τον ψηφίσουν, είναι ότι δεν θα τους ξεχάσει αν εκλεγεί, θα είναι πάντα δίπλα τους όποτε τον χρειασθούν και θα προσπαθήσει και αυτός, με τις γνώσεις και την εμπειρία του, να συμβάλει στην επίλυση των προβλημάτων που είναι ζωτικής σημασίας για τα νησιά όπως π.χ. των συγκοινωνιών και της υγείας.