Σε όλο τον κόσμο, παρατηρούμε ότι γίνονται προσπάθειες στήριξης των επιχειρήσεων και των εργαζομένων με μέτρα άμεσης οικονομικής ενίσχυσης, μείωση των επιτοκίων, πάγωμα των δανειακών υποχρεώσεων, μείωση της φορολογίας και στοχευμένη επέκταση των φοροαπαλλαγών.
Στην Ελλάδα όμως η Κυβέρνηση διεκδικεί την παγκόσμια πρωτοτυπία, αφού κάνει τα ακριβώς αντίθετα εφαρμόζοντας μέτρα εισπρακτικού χαρακτήρα.
Στερεί την ρευστότητα από την αγορά, μειώνει το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, δεν ενεργοποιεί το ΕΣΠΑ, για την γρήγορη εκταμίευση πόρων από την Ε.Ε., αν και βρισκόμαστε στον τρίτο χρόνο, δεν στηρίζει τις επιχειρήσεις, ώστε να λειτουργήσουν σε βιώσιμη βάση και να διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας. Και ενώ το 2009 κινδυνεύουμε με 100.000 απολύσεις, σχεδιάζει την επιβολή και νέων φόρων ‘στεγνώνοντας’ στην κυριολεξία τις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές από ρευστό.
Η πολιτική αυτή επιβάλλεται να αναθεωρηθεί. Χρειάζονται θαρραλέα πρακτικά μέτρα στήριξης των επιχειρήσεων και των εργαζομένων ώστε να τονωθεί και να αναζωογονηθεί η αγορά και η οικονομία γενικότερα.
Στο Νομό Δωδεκανήσου π.χ. ένα μέτρο το οποίο θα έδινε ανάσα στις επιχειρήσεις θα ήταν η κατάργηση του Ενιαίου Τέλους Ακινήτων (ΕΤΑΚ) στα ξενοδοχεία, με ταυτόχρονη υποχρέωση τους να μην απολύσουν εργαζόμενους.
Είναι υποχρέωση της Πολιτείας να στηρίξει τη Δωδεκάνησο, η οποία παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στη βαριά βιομηχανία της χώρας, τον τουρισμό. Εξάλλου όταν η πραγματική οικονομία ευημερεί, τότε και το κράτος έχει πολλαπλάσια οφέλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου